Podsumowanie sezonu 2015

Co wydarzyło się na Kaleńsku po zaintalowaniu platofm i przeprowadzeniu prac ziemnych? Oto krótkie podsumowanie 🙂

Generalnie to co się tam wydarzyło było dla nas mega pozytywnym szokiem!
Otóż przede wszystkim dziś mogę powiedzieć, że:
– po 9 latach nieudanych prób lęgi wyprowadziły ostrygojady, jest w załączeniu wycinek fotki, dokumentujący maluszka, później niemal codziennie do dziś zresztą go obserwujemy, mam też filmik, kiedy rodzice uczą go żerować, fajnie, ze często udawało mi się pokazać to zjawisko dzieciakom). Wykluł się na wyspie pływającej (było 3 jaja, lecz ze względu dużej presji rybitw rzecznych tylko jedno pisklę się wykluło) i jak to zagniazdownik opuścił wyspę, później rodzice wodzili go wzdłuż brzegów.
– po 9 latach wreszcie po raz pierwszy wykluły się białoczółki! (dotąd, choć podobnie jak ostrygojady rokrocznie próbowały, zawsze traciły lęgi na etapie jaj). To bardzo ważne, będąc skrajnie nielicznym, wszędzie ten gatunek przeżywa regres. Mieliśmy minimum 8 gniazd (prawdopodobnie 9) z pełnym zniesieniem po 3 jajeczka w każdym. Z minimum ośmiu wykluły się po 3 pisklaki i wszystkie trzy z każdego gniazda przeżyły do lotności, pięknie polując samodzielnie nad Odrą lub na macierzystym akwenie (ciekawostka – latały trójkami rodzeństwa).
– rybitwy rzeczne. Dotąd na akwenie Kaleńsko rekordową ilością było 12 par (co jest szaloną liczbą w zach. Polsce), zwykle 8-10 i tylko raz w 2008 roku wyprowadziły część lęgów. W tym roku niedowierzałem widząc na wyspie minimum (bo nie każdy zakątek był widoczny z brzegów) 50 gniazd (w sumie wokół wyspy kręciło się jednocześnie około 100 dorosłych ptaków!). Wyprowadziły młode, sądzimy, ze niektóre nawet dwukrotnie (choć literatura o tym milczy, mamy podstawy by tak sądzić), ok. 15 lipca na atak sokoła poderwało się jednocześnie ponad 200 ptaków.
– warto wspomnieć o minimum 5 gniazdach z pełnym udanym lęgiem sieweczek rzecznych (było też szóste ale w ostatnich dniach zostało stracone, to jedyna zaobserwowane przez nas gniazdko, które przepadło, na dodatek było na lądzie stałym i poziom wody tak je oddalił od wody, że sieweczka często sama je opuszczała, prowokując tę utratę. Ponadto było bardzo późno zniesione. Pod koniec lipca zostało zniszczone przez jakiegoś drapieżnika). Sieweczki przynajmniej w dwóch przypadkach powtórzyły lęgi po udanym pierwszym zniesieniu.

Toteż podsumowując, biorąc pod uwagę dotychczasowe rokroczne straty w lęgach (tak cennych gatunków), wydarzyła się tu „eksplozja”

Pełna lista zaobserwowanych gatunków w Kaleńsku i Chlewicach jest zdecydowanie dłuższa (pogrubiono gatunki lęgowe):

1. batalion Philomachus pugnax,
2. bażant Phasianus colchicus,
3. bąk Botaurus stellaris,
4. bekasik Lymnocryptes minimus,
5. bernikla białolica Branta leucopsis,
6. bernikla kanadyjska Branta canadensis,
7. białorzytka Oenanthe oenanthe,
8. biegus malutki Calidris minuta,
9. biegus zmienny Calidris alpina,
10. bielaczek Mergus albellus,
11. bielik Haliaeetus albicilla,
12. błotniak stawowy Circus aeruginosus,
13. błotniak zbożowy Circus cyaneus,
14. bocian biały Ciconia ciconia,
15. bocian czarny Ciconia nigra (Rycina 11),
16. bogatka Parus major,
17. brodziec piskliwy Actitis hypoleucos,
18. brodziec pławny Tringa stagnatilis,
19. brodziec śniady Tringa erythropus,
20. brzegówka Riparia riparia,
21. cyraneczka Anas crecca,
22. cyranka Anas querquedula,
23. czajka Vanellus vanellus,
24. czapla biała Egretta alba,
25. czapla siwa Ardea cinerea,
26. czernica Aythya fuligula,
27. czyż Carduelis spinus,
28. derkacz Crex crex,
29. dudek Upupa epops,
30. dymówka Hirundo ustica,
31. dzierlatka Galerida cristata,
32. gawron Corvus frugilegus,
33. gągoł Bucephala clangula,
34. gąsiorek Lanius collurio,
35. gęgawa Anser anser,
36. gęsiówka egipska Alopochen aegyptiaca (Rycina 12),
37. gęś białoczelna Anser albifrons,
38. gęś zbożowa Anser fabalis,
39. głowienka Aythya ferina,
40. grzywacz Columba palumbus,
41. hełmiatka Netta rufina,
42. jastrząb Accipiter gentili,
43. jerzyk Apus apus,
44. kania ruda Milvus milvus,
45. kawka Corvus monedula,
46. kokoszka Gallinula chloropus,
47. kormoran Phalacrocorax carbo,
48. kos Turdus merula,
49. krakwa Anas strepera,
50. kruk Corvu scorax,
51. krwawodzióbTringa totanus,
52. krzyżówka Anas platyrhynchos,
53. kszyk Gallinago Gallinaro,
54. kukułka Cuculus canorus,
55. kulik wielki Numenius arquata,
56. kwokacz Tringa nebularia,
57. łabędź krzykliwy Cygnus cygnus,
58. łabędź niemy Cygnus olor,
59. łęczak Tringa glareola,
60. łyska Fulica atra,
61. mewa mała Hydrocoloeus minutus,
62. mewa srebrzysta Larus argentatus,
63. modraszka Cyanistes caeruleus,
64. myszołów Buteo buteo,
65. nurogęś Mergus merganser,
66. ohar Tadorna tadorna,
67. ostrygojad Haematopus ostralegus,
68. perkozek Tachybaptus ruficollis,
69. perkoz dwuczuby Podiceps cristatus,
70. perkoz rdzawoszyi Podiceps grisegena,
71. pliszka siwa Motacilla alba,
72. pliszka żółta Motacilla flava,
73. płaskonos Anas clypeata,
74. potrzos Emberiza schoeniclus,
75. pustułka Falco tinnunculus,
76. rożeniec Anas acuta,
77. rybitwa białoczelna Sternula albifrons,
78. rybitwa białoskrzydła Chlidonias leucopterus,
79. rybitwa białowąsa Chlidonia shybrida,
80. rybitwa czarna Chlidonia sniger,
81. rybitwa rzeczna Sterna hirundo,
82. rybitwa wielkodzioba Hydroprogne caspia (Rycina 13),
83. rybołów Pandion haliaetus,
84. samotnik Tringa ochropus,
85. sierpówka Streptopelia decaocto,
86. sieweczka rzeczna Charadrius dubius,
87. sieweczka obrożna Charadrius hiaticula
88. siniak Columba oenas,
89. skowronek Alauda arvensis,
90. sroka Pica pica,
91. srokosz Lanius excubitor,
92. szpak Sturnus vulgaris,
93. śmieszka Chroicocephalus ridibundus,
94. świergotek rdzawogardły Anthus cervinus,
95. świstun Anas penelope,
96. terekia Xenus cinereus (Rycina 14),
97. wrona siwa Corvus cornix,
98. zausznik Podiceps nigricollis,
99. zimorodek Alcedo atthis,
100. żuraw Grus grus,
101. bernikla białolica Branta leucopsis