Nasza pierwsza wyspa czeka na lokatorów

Tym problemem, który trudno ujarzmić na żwirowniach, a który jest przyczyną największych szkód w okresie lęgowym, jest wahanie poziomu lustra wodnego. Budowa brzegów żwirowni w szczególności na wyrobisku Kaleńsko jest tak prowadzona, iż przypływ wód wczesnowiosennych powoduje wystąpienie z brzegów wód i zalanie pobliskiego terenu, tworząc atrakcyjne miejsca żerowania i odpoczynku dla ptaków w czasie wędrówki wiosennej. Z upływem czasu i obniżenia się poziomu wody odsłaniają się wysepki i półwyspy, które tworzą małe archipelagi. Wysepki i półwyspy te chętnie zajmowane są przez rybitwy, sieweczki i ostrygojady. Teren, na którym ptaki zakładają gniazda, unosi się od kilku do kilkunastu centymetrów nad poziom lustra wodnego, każde wahanie poziomu wody w takim przypadku może spowodować utratę lęgu. Są to zazwyczaj krótkotrwałe wahania. Ptaki wykształciły obronę przez takim czynnikiem poprzez możliwość powtórzenia lęgu. Zauważono, iż najgroźniejsze dla ptaków są wahania wody w czerwcu-lipcu, ponieważ jest to za krótki okres na wykształcenie się w pełni młodych ptaków przed opuszczeniem miejsc lęgowych. (G. Sępołowicz – „Czynne metody ochrony ptaków na żwirowniach Kaleńsko i Chlewice”, Poznań 2013)

Odpowiedzią na powyższy problem są nasze platofrmy pływające. Pierwsza z nich jest już gotowa i czeka na powracające z zimowisk ptaki. Zwodowaliśmy ją na zbiorniku w Kaleńsku.